من متاسفم که اینجوری شد و خوب میدونم که توهم متاسفی.میدونی سالی...فقط خودمون می دونیم که چقدر همدیگه رو دوست داریم.(میشه لطفا وقتی باهات حرف میزنم، به من نگاه کنی؟)گاهی زورمون به هیچ کس دیگه به جز کسایی که دوسشون داریم نمیرسه و این بدترین چیزه...همینه که باعث میشه نتونیم حرفامونو بهم بزنیم و از هم انتظار داشته باشیم از تو چشای هم تمام ناراحتی ها رو بفهمیم !( بهش میگن خودخواهی؟!!). سالی...من و تو جز هم کسی رو نداریم.من بلد نیستم حرف عاشقانه حرف بزنم و هر وقت هم تصمیم میگیرم که اونجوری حرف بزنم یه گندی بالا میارم.فقط خواستم بگم که...باید بیشتر هوای همو داشته باشیم.باید محکم تر پیش هم باشیم....راستی سالی! بهت گفتم که تو باغچه ی حیاط پشتی اطلسی کاشتم؟
+خدمت دوستان جدید عارضم که...به جدم هر سولاخی که دیدید برای کامنت ،میتوانید راجع به هرکدام از نوشته هایم کامنت بگذارید.جان مادر اینقدر برای این قضیه که چرا همه ی سولاخ(!) هارا باز نمیکنم مرا کچل نفرمایید:)