خیلی وقت است رسیده ام به این مطلب که از خیلی جهات؛ اینکه شکم آدم ها را پر کنی، شرف دارد به آن که بخواهی توی مغز پوکشان چیزی را فرو کنی. چون بابت آن چیزی که فرو می کنی توی شکمشان _ حالا هر چه که میخواهد باشد_ پول خوبی بهت می دهند. اما بابت اینکه مغزشان را پر  کنی، پهن هم بارت نمیکنند.لابد چون فکر میکنند به اندازه ی کافی پر هست و همین طوری هم خیلی چیز ها حالی شان میشود که از سرشان هم زیاد است

+ از کتاب "کافه پیانو" نوشته ی " فرهاد جعفری" استخراجش کردم