به دنبال آخرین خنیاگر

                                 

آرام باش یوحنا.همه چیز پایان یافته.حالا شب در دشت دامن گسترده و سایه ی سرو های بلند قامت روی زمین ، نقش سیاهی زده.حالا ماه اشک های نقره ای اش را پاک کرده .زمین از سرخی ِ خون اسطوره ها گلگون است و لاشخور ها جشن گرفته اند. آرام باش یوحنا.گوسفندان صفحات هستی را جویده و خرسند یکدیگر را حلق آویز کرده اند.توی دشت مهی در جریان است.مهی پر از ماهی های قرمز که ثابت شده نگاهشان رو به ماه.از استخوان های خنیاگران نفیری برمی خیزد.آرام باش یوحنا.صدای ناله هایت را می شنوند.زمزمه نکن.کسی ساطور به دست می آید.اسبت را زین کن و برو.من اینجا خواهم ماند.آرام باش یوحنا.ماه راه را روشن خواهد کرد...

عکاس:پانیذ