پلشت بانو بلند شو...عید آمده مثلا...

                                                           

یادم می آید آن موقع ها اینطوری نبود.آدم یک هفته قبل از عید یک چیزی توی دلش وول میخورد.شور و شوق داشتیم سفره ی هفت سینمان خوشگل باشد.خودمان خوشگل باشیم.اینطوری نبود که نخواهیم کسی را ببینیم.نخواهیم مسافرت برویم.می مردیم اگر اول سال را با آرزو و امید شروع نمی کردیم.حال آرزوکردن داشتیم اصلا.حالا یقین دارم اگر حال و حوصله ی مامان نبود، همان یک ذره هفت سین ِ چیده شده روی عسلی را هم نداشتیم.و من هم که از لحاظ جسمی و روحی و اقتصادی و فرهنگی و نظامی ،در پلشت ترین حالت خود به سر می برم.

+عکاس:پانیذ